ANTALYA'da, 112 Acil Servis görevlisi Emir Şakir Damar (49), koronivürüs sürecinde taşıyıcı olma ihtimali nedeniyle çocuklarıyla bir aydır görüşmüyor. 15 ve 17 yaşlarındaki iki çocuğunu kendi annesinin yanına gönderen Damar, çocuklarıyla cep telefonu üzerinden görüntülü konuşarak hasret gideriyor. Damar, çocuklarını özlediğini, ancak virüs ile mücadelenin çocuklarını görmesinden daha önemli olduğunu söyledi.

Antalya'da, 112 Acil Servis görevlisi ve aynı zamanda Sağlık Yardımlaşma Dayanışma ve Biriktirme Sandığı Antalya İl Başkanı olan Emir Şakir Damar, çocukları Furkan İsmail ve Emir Ali ile bir aydır görüşmüyor. Virüsün Türkiye'de görülmesiyle çocuklarını annesinin yanına gönderen Damar, annesi ve çocuklarıyla yalnızca görüntülü görüşüyor. Damar'ın çocuklarıyla görüşmesinde duygu dolu anlar yaşanırken, çocuklarına onları özlediğini söylüyor.

'UYARILARI TAM OLARAK UYGULUYORUZ'

Koronavirüs vakalarına giderken gerekli önlemleri aldıklarını söyleyen Damar, "Komuta kontrol merkezi bizi vakalara giderken yönlendiriyor. Koronavirüs şüphesi olan hastalara kişisel koruyucu ekipmanlarımızı giyerek gidiyoruz. Vakanın durumunu değerlendirip, pandemi hastanelerinden birine sevk ediyoruz. Hasta yakınlarını da durumun netlik kazandıktan sonra hayatlarına devam edebileceklerini ve kendilerini karantina altına almaları gerektiğini söylüyoruz. Bu konuda Sağlık Bakanlığı'nın uyarılarını tam olarak uyguluyoruz" dedi.

'SADECE GÖRÜNTÜLÜ GÖRÜŞEBİLİYORUZ'

Tüm vatandaşlarımızın duyarlı olabilmesi durumunda sıkıntıların bir an önce atlatabileceğini söyleyen Damar, "Sağlık çalışanları olarak hepimiz mesleğimizi severek yapıyoruz. Müdürlüğümüz sağlık çalışanları için oteller, konuk evleri ayarladı. Oralarda konaklıyoruz. Ailemizle telefonla ancak görüntülü görüşebiliyoruz. Bütün sağlık çalışanları büyük özveriyle çalışıyor" diye konuştu.

'BAŞKALARININ DA ZARAR GÖRMESİNİ İSTEMİYORUZ'

Pandemi sürecinin başladığı günden bu yana çocuklarını görmediğini belirten Damar, şöyle konuştu:

"Biz hastalara temas ediyoruz, taşıyıcı olabilme ihtimalimiz var. Bu nedenle çocuklarımı annemin yanına gönderdim. Bir aydır yalnızca cep telefonu ile görüntülü görüşüyoruz. Zaten evden çıkmıyorlar, ihtiyaçlarını uzaktan bir şekilde karşılamaya çalışıyorum. Olası bir bulaşma durumunda başkalarının da zarar görmesini istemiyoruz. Onları özledim ancak bu durum çocuklarımı görmemden daha önemli."