YÜREĞİMDEN DÖKÜLENLER 1.BÖLÜM

Benim için acısı ilk günkü gibi,

Sevgili eşim UTEF Kurucu başkanı Mutlu Mete Kaçar’dan bahsediyorum. Sadece yakın dostlarımızın değil iyilik elinin dokunduğu sayısız insanın yüreğine çöreklenen ani bir acı kayıptı eşimin vefatı. Hem eş hem de federasyondaki başkan yardımcılığı görevim nedeniyle tüm sosyal sorumluluk projelerinde iyilik için koştuğumuz bitimsiz yolculukta el ele sırt sırta olduğum yol arkadaşımdı. Ancak biliyordum ki, birlikte evladımız gibi büyüttüğümüz o büyük kurum sönmeyecekti. Onun zamanında nasılsa aynı şekilde devam etmeliydi. Yolumun zor olduğu kadar bana huzur verecek tek şey olduğunun farkındaydım. Ayrıca bir kenara çekilme lüksüm olamazdı “Bazı insanlar dua gibidir: Görünmez ama dokunur sana, duyulmaz ama bırakmaz seni” Mete’nin enerjisi ışığı bırakmadı beni hiçbir vakitte bırakmasın diye dua edip onun yükseklere taşıdığı bayrağı devralıp yüreklere dokunmaya devam etmeliydim. Acımı yüreğime “UTEF Uluslararası Tüm Engelliler Yaşlılar Kimsesizler Federasyonu” sorumluluğunu sırtıma yükleyip yoluma devam etmeye başladım. Ben başardıkça onun mutlu olacağını bildiğim için daha çok bağlandım işime Federasyon ve Gazeteyi güçlendirmek için var gücümle sarıldım. Kısa süre sonra ülkemizin yangını deprem felaketi düştü yüreklerimize. Hepimiz gibi bende hem bireysel hem de Federasyonun amaçları doğrultusunda hatta amaçlarını aşan ihtiyaçlarda dahi deprem acılarını sarmaya çalıştım. Özellikle deprem dolayısıyla uzuvlarını kaybedenlerin hayata tutunmaları için gece gündüz çabaladım. Bu çabalarda hayırseverlere yanımda olan güzel yüreklere teşekkür etmeden geçmek istemiyorum. Biliyorum ki iyiler olmazsa iyilikler gerçekleşemez hiç tanımadıklarım koştular destek, merhem oldular. “Varlıkları varolsun”.

Ancak yolumuzu gözleyenler yardım bekleyenler öyle çok ki bazen günler yetmez oldu. İç huzurum bana yorgunluk hissettirmese de daha çok enerjiye ihtiyaç vardı.

 Ve iki yakın dostumla kısa bir seyahate çıkma fırsatı doğdu. Aslında bu sohbeti sizlerle yapmamın esas nedeni bu kısa seyahatteki gözlemlerimi paylaşmak istemem. Zira tüm faaliyetlerimi paylaştığım gibi keyifli zamanları da paylaşmaktan mutluluk duyacağım. Fakat yazı çok uzun olacağı için sizleri sıkmak istemiyorum seyahat anılarımı yarın paylaşacağım sizlerle… Saygı ve sevgiyle.